by Christian Miller

www.theoccidentalobserver.net

White identity politics is a form of heresy, and heresy has grave consequences.  Advocating White nationalism or merely defending White interests often results in a loss of social standing.  Moral cowards, amoral sycophants, and racial traitors are rewarded while heroes and righteous guardians are demonized.  Pretending that Whites are social constructs or have no legitimate interests to defend is accepted, even celebrated, in a society infested with anti-White multiculturalism.  White racialists realize that the cornucopia of cultures is designed to exclude any White culture, and the future rainbow of races is actually a muddled mess of miscegenation.  It is therefore a tremendous challenge to steadfastly support of the White extended genotype.  The anti-White opposition is well-funded, well-organized, malicious, and persistent.

In Rapport van 3 April 2011 spog die hoof van Ben Vorster van Tzaneen met sy “reënboogskool”. Die “vrese van vyftien jaar gelede” dat Afrikaans sou ly en die skool sy “Christelike etos en werksetiek” sou verloor deur integrasie, is glo nie bewaarheid nie. “Smiddae word die skool … met gebed afgesluit”. En die hoof glimlag van oor tot oor waar hy by twee van sy twee Swart leerlinge staan.

Die boodskap is duidelik: Ben Vorster is nou die bewys dat integrasie werk! “Gemeenskaplike doelwitte bind die leerlinge oor kultuurgrense saam”. Sowat 30% van die skool is reeds Engels (lees: Swart). Met ANC-steun is Swart “presteerders” gelok. “Elke bloedjie” wat voor daardie hoof sit, is “steeds ‘n kind van God”, redeneer die ANC-huursoldaat.

DIE WALDENSE

Uit die boekie van prof. JJ Pienaar, “Waarheid en Werklikheid”, kry ons ‘n beknopte maar baie insiggewende beskrywing van die invloed wat die Waldense op die suiwerheid van die Christelike geloof, en veral die stryd om dit so te hou, gehad het.

Die oorsprong van die naam is Italiaans (Valdesi), towenaars, so genoem deur hulle Katolieke vervolgers, Vaudois (Frans) en Waldense(Romaans).  Geskiedskrywers trek ‘n lyn vanaf die apostels se suiwer woordverkondiging aan die onderskeie gemeentes van oa. die sewe gemeentes van Klein Asië, Judea en Sirië, na Suid Frankryk en Noord Italië.

Die mense van die “valleie” soos die Waldense genoem was, het die verbindingsroetes tussen die gemeentes van Smirna en Efese in Klein Asië, na die Suide van Frankryk geken waar hulle vanuit die valleie en berge en afgesonderde plekke moes opereer om uit die hande van die moordende Katolieke te bly.  Omdat die Waldense nie geskroom het om die dwaalleer van die Katolieke te ontbloot nie, moes hulle uitgewis word.

Lees saam Romeine 8 : 1 - 17

Ons reken ons is kinders van God? Nie waar nie?  Wat bedink ons wanneer ons nie by die kerk is nie?  Het ons ook deur middel van ons denke die Wet van God, kragteloos gemaak?  Ons reken ons is kinders van God, maar getuig ons lewens dat ons nuwe mense is in Jesus Christus?

Hoe is dit moontlik dat die vlees die Wet kragteloos kan maak?  Duidelik sê die Woord van die Here vir ons dat die fout nie by die Wet is nie, maar dat dit by die vlees is.